Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2010

Ποιήματα δρόμου - στη Villa Amalias


 Το έντυπο δρόμου "ταξίδι στον χωροχρόνο-ποιήματα δρόμου σε ασπρόμαυρο φόντο" σε μια βραδιά ποίησης το Σάββατο (27/02/2010) στις 10 το βράδυ, Αχαρνών και Χέυδεν.

Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2010

Μια ανάποδη εκδοχή της "Δαρβινικής" θεωρίας

Δεν γνωρίζω πόσους αιώνες όριζε ο Δαρβίνος ως χρόνο μετάβασης από το ένα είδος στο άλλο, ώστε να εξελιχθεί ο χιμπαντζής σε άνθρωπο... Έχει όμως ενδιαφέρον η ακριβώς ανάποδη εξελικτική διαδικασία, δηλαδή το πως ο άνθρωπος γίνεται χιμπαντζής σε εντυπωσιακά μικρό χρονικό διάστημα.
Θα σας αποκαλύψω αυτό το μεταφυσικό φαινόμενο με μια λαική ανάλυση-εξήγηση του θέματος για να γίνει κατανοητό σε όλους...
Είναι απλό. 
Παίρνεις ένα μοσχο-αναθρεμμένο μπούλη, έναν από αυτούς που έτρωγε φάπες στο σχολείο γιατί πήγαινε και μαρτυρούσε τους συμμαθητές του στο δάσκαλο, για οποιαδήποτε "παραβατική" πράξη έκαναν. Μιλάμε για το κλασσικό καρφί που ρουφιάνευε μόνο και μόνο για να κερδίσει την συμπάθεια του δασκάλου του.
Όταν ενηλικιωθεί τον στέλνεις  στην ελληνική αστυνομία για εκπαίδευση. Αυτοί ξέρουν με μοναδικό τρόπο να εκπαιδεύουν όλα τα ζωντόβολα. 
Έτσι έχουμε το πρώτο βήμα "εξέλιξης" ...ο μικρός μας μπούλης παύει να είναι ΑΝΘΡΩΠΟΣ (ίσως να μην ήταν και ποτέ) και γίνεται ΜΠΑΤΣΟΣ. Αφού γίνει μπάτσος, έχει δρομολογηθεί η πορεία του αφού το σώμα της αστυνομίας ξέρει να εκπαιδεύει και να εξελίσει τα μέλη της...



 
και για του λόγου το αληθές ορίστε και η εξίσωση...
(για τους δύσπιστους που θέλουν μια πιο επιστημονική εξήγηση)


 Υ.Γ: σε καμία περίπτωση δεν ηθέλα να προσβάλω ή να υποβιβάσω τους χιμπαντζήδες που είναι έξυπνα και χαριτωμένα ζώα...

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2010

O Mάνος Χατζιδάκις ...για την καταστολή

Στο παρακάτω ηχητικό απόσπασμα, ο Μάνος Χατζιδάκις μιλάει για την καταστολή ("περιφρούρηση" όπως λέει ο ίδιος) του κράτους απέναντι στους αντιστεκόμενους και τους εξεγερμένους ("ομάδες που δεν μας μοιάζουν"...) Προφανώς, αναφέρεται στα γεγονότα του Χημείου του 1985 μετά την δολοφονία του Μ. Καλτεζά. Αφορμή για αυτό το βίντεο είναι η διαχρονικότητα του λόγου του Χατζιδάκι σε συνδυασμό με τη συνεχή παρουσία των μπάτσων σε όλη την πόλη το τελευταίο διάστημα που σκοπό έχει την επιτήρηση και τον έλεγχο.


Λέει ο Χατζιδάκις...

...και είναι λάθος να νομίζουμε ότι περιφρουρείται η ελευθερία μας με το να καταδιώκονται άνθρωποι που δεν μας μοιάζουν, διότι θα 'ρθει μια δεδομένη στιγμή που και εμείς δε θα μοιάζουμε με κάποιους και θα καταδιωχθούμε.

...θυμίζοντας μου τα λόγια του Μπρεχτ

...Όταν ήρθαν να πάρουν τους Εβραίους, 
δεν διαμαρτυρήθηκα, γιατί δεν ήμουν Εβραίος.
Όταν ήρθαν για τους κομμουνιστές δεν φώναξα, γιατί δεν ήμουν κομμουνιστής.
Όταν κατεδίωξαν τους τσιγγάνους, ούτε τότε φώναξα, γιατί δεν ήμουν τσιγγάνος.
Όταν έκλεισαν το στόμα των Ρωμαιοκαθολικών που αντιτάσσονταν στο φασισμό,
δεν έκανα τίποτα γιατί δεν ήμουν καθολικός.
Μετά ήρθαν να συλλάβουν εμένα,
αλλά δεν υπήρχε πια κανείς να αντισταθεί μαζί μου ...